Odnośnie wpisu numer: 28784 28782

Acior, gdybyś napisał o sejmie... to by było w tym coś racji.
Panie Pośle, wielu urzędników to profesjonaliści. Ci, pracujący w urzędzie latami choćby byli najbardziej odpornymi na wiedzę, te kilka pozycji z listy swoich obowiązków siłą rzeczy musieli się nauczyć.
A nowi?
100%, powtarzam z pełnym przekonaniem, 100% ludzi zatrudnionych w urzędach za obecnej władzy to ludzie zatrudniani albo bez konkursów, albo te konkursy z konkursami mają niewiele wspólnego.
Wystarczy przeanalizować np. zatrudnianie w suskim magistracie. Pracuje w nim co najmniej pięć osób, zatrudnionych przez obecną opcję bez konkursu. Można? Można. A w Gminie bieda i bezrobocie aż piszczy. Gdzie tu profesjonalizm?

Dnia 15 sierpnia w polskiej i europejskiej tradycji jest dniem święta Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W ludowych przekazach czczona jest jako patronka Ziemi, ziół, kwiatów, owoców i zbóż. Dlatego nazywana jest Matką Boską Zielną w Polsce, Kwietną w Bawarii, a Żytnią w Estonii. W tradycji bywa, że w dniu tym składa się w ofierze Matce Bożej płody ziemi, jak: zioła, kwiaty, zboża, warzywa i owoce. Wierni udawali się do kościoła z bukietem różnorodnym złożonym z kwiatów, zbóż, ziół i plonów wszelakich, jak główek maku, czerwonego korzenia marchwi.

Stąd wzięły się moje na okoliczność święta przemyślenia.

Człowiek, jako ten który wyrósł z natury, musi trwać w jej korzeniach.
Co więcej: trudno zrozumieć sens życia naszego, zapominając o naturze. Miedzy innymi korzenie człowieka zanurzone są w przestrzeni środowiska naturalnego. A przestrzenią jest teren, w którym pojawiliśmy się na świecie i w którym żyjemy. Teren zaś stanowi, miedzy innymi, architektura budynków z architekturą zieleni łącznie.

Każdy budynek stworzony przez człowieka uduchowionego musi być chroniony, jeśli tylko, zaznaczam, emanuje harmonią i stylem. Nawet wówczas, kiedy kuje w oczy na tle, często wątpliwej, ponowoczesności. W Iławie pozostało kilka, wymienionych zresztą na Forum, starych z przed wojny, budowli. Po wielu z nich ślad zatarty. Mimo wszystko resztki trzeba ocalić.

Burzenie tego co ocalało z przeszłości izoluje człowieka od przemijających społeczności i ich kultury, wreszcie od środowiska. Człowiek, któremu przeszkadza widok przeszłości w rozumieniu architektury, dawny obyczaj, pochyłe stare drzewo wnet staje się człowiekiem martwym. Ba, nawet stare drzewo, jak dąb rozłożysty, jak stara 200-letnia wierzba warte są oszczędzenia i troski.

Warto zatem zastanowić się nad ochroną naturalnych zasobów flory i fauny, środowiska z jej pejzażem z zeszłych lat, jak bagniste tereny od strony wschodniej okolic Iławy, przestrzenie Natura 2000.

Porządkowanie infrastruktury, szczególnie budowa obwodnic i remont wielu ulic, zmusiło do wykarczowania wielu zamierających, obecnie już ikon natury świata roślinnego, jak drzew starych, często zagrażających bezpieczeństwu. Posadzono wiele młodych drzewostanów, ale nie zawsze pasujących, bo doniczkowych, owszem pięknych (centrum Iławy), lecz nadających się do wystroju wnętrz wielkich przestrzeni, typu galerii.

Nowo nasadzony drzewostan wzdłuż ul. Dąbrowskiego, a także wzdłuż obwodnicy północnej i południowej pasuje już do ekosystemu tych terenów, gdyż tam, gdzie mają rosnąć wierzby – rosną; gdzie lipy, jakże ważne dla pszczół – rozwijają się.

Człowiek w epoce cywilizacji technicznej jakże często przeciwstawia się przyrodzie, która – jego zdaniem - pewnym sensie stoi na przeszkodzie jej postępowi. Amerykańscy lekarze stwierdzili, że problemy ekologiczne to tylko początek zła, wynikający z izolacji od przyrody. To również problem psychologiczny. Oby jedynym miejscem, w którym człowiek z przyrodą są w ścisłej harmonii, nie był cmentarz.

Stąd potrzeba perspektywicznego, w zgodzie z naturą - miedzy innymi w Iławie - spojrzenia na planowanie przestrzeni i architektury krajobrazu. By, nasze nowe osiedla i domki, nie przypominały nam psich budek, samotnych, pozostawionych na pastwisku owiec i bydła. Osiedla, szczególnie nowe, pozbawione są zieleni i przestrzeni. Nasadzanie tylko roślinności iglastej jest błędem monolitu. Przyroda bowiem nie lubi monolitu w uprawie, mści się degradacją.

Odnośnie wpisu numer: 28784

Szanowny Panie Pośle.
Myślę, że ów Acior nie miał na myśli szeregowych pracowników...
Bardzo ładnie z Pana strony, że natychmiast Pan zareagował i zapewne słusznie się Pan za nimi ujął. To się nazywa lojalność i przyzwoitość.
W dzisiejszych czasach zjawisko nader rzadkie, ale jakże pożądane. Zapewne marzenie wielu, by mieć takiego szefa.

BON NA 5 ZŁ, tak bardzo reklamowany ogromnym plakatem w sklepie przy kasach supermarkecie [...], NIE TAK ŁATWO DOSTANIESZ, nawet jeśli czekasz dużo ponad 5 minut do kasy, gdy nie wszystkie są czynne. Udało mi się to ale z dużym oporem osoby w punkcie informacyjnym.
W dniu, przed tzw długim weekendem, w którym wiele osób robi większe zakupy, otwarte było tylko kilka kas, kolejki aż za chłodniami, reakcji żadnej, czekania około 15 minut do kasy.
Dzieje się tak również w inne dni, ale skoro tak się reklamują, to nie płacą. Każdy, kto stoi w kolejce dłużej niż 5 minut, a nie wszystkie kasy są czynne, ma prawo do otrzymania bonu o wartości 5 zł.
ODBIERAJCIE BONY, BO SIĘ NALEŻĄ!

Odnośnie wpisu numer: 28754

Podobno te helikoptery pojawiły się po to, aby zastąpić ludzi.
Patrolują linie energetyczne.

Odnośnie wpisu numer: 28782

Mocno Pan przegiął, Panie Acior (lat 23).
W iławskim ratuszu znam na wskroś wielu ludzi. Przepracowaliśmy wiele lat wspólnie.
Zdecydowana większość ratuszowych urzędników to profesjonaliści gotowi dać z siebie wiele, gdy mają jasno wytyczony cel. Żaden zespół ludzki pracujący w atmosferze chaosu, braku wzajemnego zaufania, wręcz lęku nie stworzy dobrego wizerunku na zewnątrz i nie wykreuje nowej pożądanej jakości w naszym mieście.
To oczywiste.
Po co zatem obrażać tych ludzi i przywoływać bezmyślnie skojarzenia...?

Odnośnie wpisu numer: 28779

Tytuł jednego z artykułów z ostatniego wydania Kuriera: "Kilkaset świń poszło z dymem".
Pierwsze co mi przyszło do głowy to: "Kurde, spłonął iławski ratusz" ;/

Odnośnie wpisu numer: 28779

Zawsze mówiłem wam, durnie kochane, że dzieciom naszym pierwej należą się place z przyborami i piaskami, nawet z drzewami, po których chętnie wspinać się będą, igrając, ćwicząc zręczność, wolę i wytchnienie.

Nasi zarządcy miastem woleli kosztem dziesiątek milionów zainstalować tzw Orliki i ogrodzić od dziećków, zamknąć na kłódź olbrzymią i strażnika u bramy wystawić, by czasu korzystania pilnował wedle swego programu.

Dlatego wreszcie naród podniósł larum i obudził się, że nie tędy droga do tężyzny i sprawności dziecków naszych. Naród zrozumiał, ze place do igr wszelakich i zabaw winny być tak samo dostępne jak jeziora dawniej i lasy jeszcze po dzień dzisiejszy.

Placów takich w mieście musi być pod dostatkiem, przy każdem większym blokiem mieszkalnym, nie mówiąc o osiedlu. Tymczasem dziećki nasze szaleją po parkingach przydomowych, pomiędzy samochodami, pod oknami, krzycząc głośno jak szalone, co im przynależy, często denerwując nas, chcących spokoju od mitręgi życia.

Jednakoż ważniejszy u nas plac pod zabudowę kolejnej psiej budy (tak nazywam blokowisko bez zieleni i drzew), niż wolny plac pod swawole i zabawy naszych najmłodszych, chcących pohasać bez przymusu od instruktora osiedlowego, a sami sobie spontanicznie sposobiąc zabawy, jak natura ich ciągnie.

Odnośnie wpisu numer: 28778

Właśnie, dlaczego brakuje w Iławie placów zabaw? To nie jest aż tak droga inwestycja, ale bardzo potrzebna. Ścieżek nie brakuje, a placów zabaw dla dzieci - bardzo.
Tak duże osiedla, jak Kopernika, Sobieskiego i Wojska Polskiego nie mają placu zabaw.

[...] Mam gorącą prośbę aby na łamach kuriera i za jego pośrednictwem prezes ITBS-u wyjaśniła decyzję dotyczącą ogrodzenia placu zabaw przy blokach ITBS 2A, 2B, 2C.
Plac zabaw jest ogradzany w chwili obecnej, dziękujemy, jest to naprawdę potrzebne, ale pytam dlaczego zostaje pominięta jedna piaskownica, dwie bujaki i ławeczki? Rozumiem, że można przenieść owe elementy ale to jednocześnie pomniejszy plac zaw który i tak jest bardzo mały, a dzieci będą się tylko potykać o rozstawiony byle jaki sprzęt. [...]

Odnośnie wpisu numer: 28773

KU POTOMNYM...

pchając wtoczyli na stację Blue Pendolino
lecz nigdzie nie pojedzie, bo tory giną

taka scena - głupia zabawka kolejowa
dla pasażera polskiego mocno za droga

za masę kasy przez osłów kupiona
zrobi lemingi równo w balona

pojeździ sobie, może w Iławie ją zobaczą
jak przyjdzie płacić - prezesi zapłaczą

i jak zwykle szał szybko się skończy
a może za kimś ktoś wyśle list gończy

historia kolei nad Wisłą znów koło zatoczy
jak śmieszny samolot LOT-u, nie zaskoczy

nadzieja naiwnych - żelazny dziobak niebieski
przetestowany niczym jaki pociąg papieski

po przedstawieniu - do Włoch się potoczy
na poprawki, bo tylu łuków nie widzieli na oczy

niesmak i śmiech po nim zostanie
kto za to zapłaci i kto dostanie lanie...?