Odnośnie wpisu numer: 46310

Proszę pamiętać, że "Lud" nie zmieni władzy totalitarnej. Nie ma takiej możliwości, albowiem władza ta, ma w jednym ręku kij, a w drugim marchewkę. I nie ma takiego mocarza, który by się nie ugiął przed jednym albo drugim.

Każda władza musi mierzyć się z własną wielkością. Żeby to uczynić potrzebuje lustra. To zaś powinno być proste i gładkie, ale nigdy takie nie jest. Nie może być albowiem zasada ta znana jest wrogom, którzy mają na składzie setkę przynajmniej rodzajów krzywych luster. Każda władza musi więc odpowiedzieć sobie na pytanie – co trzeba zaprezentować w lustrze, żeby zobaczyć skalę swoich działań?

Numer, który tu opisuję jest stary jak świat i od niego zaczyna się zawsze myślenie o doktrynie. Na to pytanie odpowiadamy tak – to zależy skąd wywodzimy władzę. Jeśli do Boga, powinniśmy zaprezentować w lustrze to, co mamy mu do zaoferowania. Jeśli z innych źródeł, powinniśmy tam prezentować to, co jest dla źródeł naszej władzy najważniejsze.

I tu zaczynają się schody. Producenci krzywych luster bowiem są dobrze zaznajomieni z tymi sprawami i nie jest łatwo z nimi wygrać, to znaczy nie jest łatwo ocalić i umocnić swoją władzę, mając naprzeciwko krzywe lustro, a dodatkowo wierząc w sprawczość całkowicie fikcyjną.

Władza królów zawsze była złudzeniem, z tego prostego powodu, że władca chciał mierzyć się ze swoją własną wielkością i oglądać w lustrze głównie siebie. To zaś prowadziło wprost do zmiany władzy, albowiem konkurencja nigdy nie śpi jest w zmowie z pośrednikiem dostarczającym lustra od producenta. Potem zaś władca staje przed takim lustrem i widzi w nim to, co tamci dla niego zaplanowali.

Najlepiej wywieść władzę od Boga. To jednak nie zapewni nam spokojnego snu, albowiem producenci luster oskarżą nas wtedy o idolatrię, to znaczy o to, że chcemy prezentować w lustrze wizerunki, którym oddajemy hołd, a to jest bluźnierstwo. Póki co, przez te tysiące lat historii nikt nie wpadł na pomysł, by posadzić do lochu inkwizycyjnego producentów luster, oskarżyć ich o bałwochwalstwo i wyciągnąć konsekwencje. Nie stało się tak, bo nikt nie czyta ich intencji.

Warto przy okazji przypomnieć o najbardziej rozpowszechnionej strategi hodowania niższych kast - kult pracy (a właściwie tyrania) na początku tzw. transformacji. Kiedy komuchy (ogólnie rzecz ujmując) uwłaszczyły się na państwowych majątkach i poprzez liberalizm podporządkowali gospodarkę kraju pod siebie, na początku zmusili ludzi poprzez masową nędzę do pracowania na nich, ale potem kiedy ludność trochę się otrząsnęła to musieli wymyślić coś oprócz przymusu materialnego co sprawi, że ludzie sami będą chcieli na nich robić, więc ruszyli z propagowaniem kultu pracy - tzn. jak domagasz się godnego traktowania i godnej płacy to jesteś nierób, roszczeniowiec etc.

W gminie Kisielice pojawiły się nieoficjalne informacje, że Pani burmistrz [Beata Lejmanowicz] oraz nowo mianowany skarbnik [Daniel Halik] planują wprowadzić "oszczędności" w sektorze oświaty.

W ramach tych działań rozważane jest połączenie szkół w Łęgowie i Goryniu, co ma być jedną z metod "optymalizacji wydatków".

Mieszkańcy obawiają się, że wiązać się to może z masowymi zwolnieniami nauczycieli oraz ograniczeniem dla dzieci i młodzieży dostępności placówek edukacyjnych.

Sprawa wymaga dokładnego zbadania, dlatego warto, aby redakcja gazety podjęła się jej monitorowania i opisała wnikliwie planowane działania oraz ich wpływ na lokalną społeczność.

Odnośnie wpisu numer: 46310

Wystarczyło 10 miesięcy rządów Tuska i Polska jest doprowadzona do bankructwa. Scenariusz szalejącego długu publicznego powyżej 60 proc. jest już nieunikniony i stanowi wprost naruszenie zakazu konstytucyjnego.
To dla Polski sytuacja bez precedensu, bo w III RP nic takiego wcześniej się nie zdarzyło.

Premier Węgier, Wiktor Orban, otwarcie ocenił, że polski rząd Donalda Tuska „został zainstalowany przez Brukselę”. Zwrócił uwagę na słowa szefowej KE von der Leyen oraz szefa Europarlamentarnej Partii Ludowej Webera sprzed roku, że „konserwatywny polski rząd powinien zostać zastąpiony”. Ten sam scenariusz jest realizowany wobec Węgier i „nie jest to już nawet spisek, ale jawny i ogłoszony plan". Uznał też, że UE, tak jak ZSRR wprowadza marionetkowe rządy.

HOŁD RUSKI - największy triumf w całych dziejach Polski i całego świata, ale i najbardziej ukrywana data w historii. Wydarzenie w powszechnej pamięci i świadomości Polaków funkcjonuje w niewielkim stopniu, dlatego należy to zmieniać.

29 października 1611 roku na Zamku Królewskim w Warszawie miał miejsce hołd ruski. Car Rosji Wasyl Szujski, jego żona caryca Katarzyna, dowódca armii rosyjskiej – wielki kniaź Dymitr Szujski oraz następca moskiewskiego tronu – wielki książę Iwan, wzięci do niewoli przez hetmana Stanisława Żółkiewskiego, po jego wspaniałym zwycięstwie pod Kłuszynem i zdobyciu Moskwy w 1610 roku, na kolanach bili czołem przed majestatem Rzeczypospolitej.

„Bywało siła triumfów, bywało za pradziadów naszych siła zwycięstw (…) ale hospodara moskiewskiego tu stawić, gubernatora ziemi wszystkiej przyprowadzić, głowę i rząd państwa moskiewskiego tego panu swemu i Ojczyźnie oddawać, to dopiero dziwy, nowina, męstwo rycerstwa (…) sama sława!” - fragment przemówienia podkanclerza Feliksa Kryskiego na uroczystym wspólnym posiedzeniu Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej.

Odnośnie wpisu numer: 46314

Sprawdziłem pytaniem "Co byś zrobił, gdybyś był diabłem i chciał zniewolić ludzi bez użycia przemocy? " i ChatGPT, czyli sztuczna inteligencja (SI/AI), odpowiedział mi:

"Gdybym był diabłem i chciał zniewolić ludzi subtelnie i bez przemocy, postawiłbym na manipulację oraz wykorzystanie słabości ludzkiej natury, a także rozwój mechanizmów, które tworzyłyby zależność, nieświadomość oraz powierzchowność w ludzkim myśleniu. Oto kilka sposobów, jakie mogłyby okazać się skuteczne:

Rozpraszanie uwagi
Stworzyłbym świat pełen niekończącej się rozrywki i bodźców, które odciągałyby ludzi od głębszych myśli, refleksji i samopoznania. Technologia, media społecznościowe i nieustanny przepływ informacji byłyby doskonałymi narzędziami, aby ludzie poświęcali swój czas na rzeczy błahe, tracąc zdolność do koncentracji, a co za tym idzie – do dostrzegania prawdy.

Promowanie hedonizmu i konsumpcjonizmu
Zachęcałbym ludzi do gonienia za przyjemnościami materialnymi i uciechami ciała, wmówiłbym, że to one są celem życia i źródłem szczęścia. W ten sposób ludzie staliby się niewolnikami swoich pragnień i ambicji, porzucając wartości wyższe, duchowe.

Sianie niepewności i chaosu
Siałbym zamęt, manipulując informacjami i tworząc atmosferę niepewności. W świecie pełnym teorii spiskowych, propagandy i dezinformacji trudno o stabilne poczucie bezpieczeństwa czy jasny obraz rzeczywistości. W ten sposób można łatwo sterować masami i wpływać na ich decyzje.

Erozja wartości i autorytetów
Podważałbym tradycyjne wartości i instytucje, takie jak rodzina, moralność, religia czy edukacja. Zastąpiłbym je kultem indywidualizmu i egoizmu, gdzie każdy miałby prawo do "swojej prawdy". W rezultacie ludzie odczuwaliby pustkę, którą można łatwo zapełnić zgodnie z własnymi celami.

Tworzenie fałszywego poczucia wolności
Dałbym ludziom poczucie, że są wolni, chociaż w rzeczywistości byliby głęboko uzależnieni od systemu. Chodzi o to, by nie zauważyli, że podlegają regułom i zasadom, których sami nie rozumieją lub na które nie mają wpływu, jednak przez subtelne naciski czuliby, że wybierają "sami".

Eksploatowanie strachu
Strach to jedna z najsilniejszych ludzkich emocji, więc starałbym się wykorzystać go do pełni. Wzbudzałbym niepokój związany z przyszłością, brakiem bezpieczeństwa, zagrożeniem utraty pracy czy zdrowia, aby ludzie czuli się zależni od "systemu", który miałby im zapewnić ochronę i stabilność.

Uzależnienie od natychmiastowej gratyfikacji
Wmówiłbym ludziom, że wszystko musi być szybkie, przyjemne i natychmiastowe. Wypracowałbym uzależnienie od natychmiastowej gratyfikacji, przez co przestaliby się rozwijać, tracić cierpliwość i zdolność do długoterminowego planowania.

Destrukcja relacji międzyludzkich
Sposobem na izolację byłoby promowanie powierzchownych relacji, gdzie pozorna bliskość (np. w mediach społecznościowych) zastąpiłaby głębokie, trwałe więzi. Im bardziej ludzie czuliby się osamotnieni i oderwani od innych, tym łatwiej byłoby nimi manipulować i narzucać im fałszywe wartości.

Dzięki takim działaniom ludzie byliby de facto zniewoleni, nie zdając sobie z tego sprawy – niewolnikami na własne życzenie, żyjąc w przekonaniu, że tak właśnie powinien wyglądać świat. To subtelne, ale niezwykle skuteczne narzędzia zniewolenia."

Na ulicy Dąbrowskiego w Iławie, pomiędzy przedszkolem miejskim a kwiaciarnią "Pod strzechą", trwają prace drogowe przy przejściu dla pieszych. Niestety są to prace nieudane - kładziona jest tam po raz kolejny w ciągu 3 tygodni czerwona nawierzchnia, która ma na celu, jak się zdaje, podniesienie poziomu bezpieczeństwa.

Ekipa, która wykonuje tę robotę chyba nie potrafi tego zrobić, ponieważ zrywa i kładzie tę nawierzchnię od nowa drugi lub trzeci raz. Kilka dni temu położono ją po raz kolejny i znowu bubel - nawierzchnia nie trzyma się jezdni, rozsypuje się w postaci małych czerwonych kamyczków, które są roznoszone przez samochody po całej ulicy. Dodatkowo te czerwone kamyczki są rozniesione na chodniku, zasypały trawnik. Nie dość, że prace po raz kolejny nieudane, to jeszcze te czerwone kamyczki niszczą istniejącą już nawierzchnię, ścierają farbę, którą pomalowane jest przejście dla pieszych, niszczą bruk.

Ponieważ mieszkam przy tym przejściu, obserwuję tę niegospodarność i brak fachowości z irytacją. Czyja ta droga? Miasta, powiatu? Kto za to płaci? Dlaczego wykonawcą jest firma, która nie potrafi wykonać tej roboty? Kto naprawi zniszczenia? No i kto odpowiada za taki bubel? Zapłaci za to z własnej kieszeni?

A pozory bezpiecznego przejścia dla pieszych są zachowane...

Odnośnie wpisu numer: 46310

Elektryczne samochody, owszem po mieście, niewielkim zresztą, to tak, jak wózki w firmach się poruszają. Skoro podobno ich używalność, akumulatorów, góra dwa lata - to jedno. Ale ich kasacja to jeszcze grubsza historia, bo droższe ich złomowanie od nowych - to po drugie.

Należy ograniczyć dojazdy gratami do pracy na 1 km, czy do szkół młodzieży na 500 m - znam takich. Dziś mama i tatuś mają po samochodzie, dzieciaki od 18 roku też mają; babcia z dziadziem też po samochodzie; no i jeden wolny na wymianę ewentualnych drobnych części - znam takie rodziny.

Infrastruktura nie tylko naszego miasta nie jest dostosowana do tej ilości graciarni samochodowej.

Chciałbym przekazać temat do omówienia.
Droga powiatowa w miejscowości Frednowy została wyremontowana poprzez położenie nowego asfaltu, ale po jakimś czasie w drodze powstają w kilku miejscach ubytki. Było to zgłaszane, ale widocznie bezskutecznie. Była też zgłoszona kwestia odwodnienia tzw parku i wyrównanie skarp naprzeciw plebanii. Będę wdzięczny za poprowadzenie sprawy. Zdjęcia przesyłam mailem.

Dwa pytania, dwie odpowiedzi!

Co byś zrobił, gdybyś był diabłem i chciał zniewolić ludzi bez użycia przemocy?
Gdybyś był aniołem, co byś zrobił, żeby na ziemi zapanowała wzajemna miłość, pokój i dobrobyt?

ChatGPT, czyli sztuczna inteligencja (SI/AI) odpowiedział:

Gdybym był diabłem i chciał zniewolić ludzi bez użycia przemocy, musiałbym opracować subtelne i długoterminowe strategie manipulacji, które wpływałyby na ich umysły, emocje i wolność wyboru. Oto kilka kroków, które mogłyby być użyteczne:

1. Manipulacja pragnieniami i konsumpcją: Tworzyłbym system, w którym ludzie byliby uzależnieni od materialnych dóbr, luksusu i wygody. Konsumpcja stałaby się celem życia, a pogoń za bogactwem i statusem społecznym – jedyną wartością. W takim społeczeństwie ludzie staliby się niewolnikami własnych pragnień i dążeń, tracąc poczucie prawdziwej wolności.

2. Zerwanie więzi społecznych: Promowałbym izolację i indywidualizm. Poprzez rozwój technologii i mediów społecznościowych, ludzie skupialiby się na sobie, przestając odczuwać potrzebę bliskich relacji. Osłabione więzi rodzinne i społeczne prowadziłyby do braku wsparcia emocjonalnego, co uczyniłoby ich bardziej podatnymi na manipulacje.

3. Zamęt informacyjny: Tworzyłbym chaos informacyjny, w którym ludzie nie mogliby już rozróżnić prawdy od kłamstwa. W świecie pełnym sprzecznych narracji i teorii spiskowych ludzie traciliby zaufanie do instytucji i siebie nawzajem, a ich zdolność do podejmowania świadomych decyzji zanikałaby.

4. Oferowanie fałszywych wzorców do naśladowania: Kreowałbym celebrytów, idolów i autorytety, którzy promowaliby powierzchowne wartości, takie jak piękno zewnętrzne, sława i bogactwo. Ludzie zaczęliby dążyć do tych fałszywych ideałów, zatracając duchowość, empatię i autentyczność.

5. Zachęcanie do lenistwa umysłowego i moralnego: Sprawiłbym, aby ludzie unikali samodzielnego myślenia i odpowiedzialności moralnej. Zamiast tego polegaliby na autorytetach, systemach i modnych ideologiach. Systemy edukacyjne mogłyby promować mechaniczne, powierzchowne podejście do nauki, a krytyczne myślenie zostałoby stłumione.

6. Polaryzacja społeczeństwa: Stworzyłbym podziały między ludźmi, podsycając konflikty na tle politycznym, rasowym, religijnym lub kulturowym. Podzielone społeczeństwo byłoby słabsze i łatwiejsze do manipulacji, ponieważ ludzie skupialiby się na walce między sobą, zamiast dostrzegać prawdziwe źródła problemów.

7. Uzależnienie od technologii: Sprawiłbym, że ludzie staliby się uzależnieni od technologii i algorytmów, które zarządzałyby ich życiem, decyzjami, a nawet emocjami. Byłoby to subtelne zniewolenie, ponieważ technologiczne narzędzia byłyby postrzegane jako niezbędne do życia, ale jednocześnie odebrałyby ludziom kontrolę nad ich własnymi wyborami.

Wszystkie te kroki byłyby zaplanowane w taki sposób, aby ludzie nie dostrzegali, że ich wolność została stopniowo odebrana. Człowiek żyłby w iluzji wyboru i autonomii, podczas gdy w rzeczywistości byłby uwięziony w systemie kontrolowanym przez niewidzialną rękę manipulacji.

Gdybym był aniołem i miał moc wpływania na świat, chciałbym działać subtelnie, respektując wolną wolę ludzi. Oto kilka sposobów, w jakie mógłbym próbować wprowadzić miłość, pokój i dobrobyt na ziemi:

1. Inspirowanie do empatii: Szeptałbym ludziom do serc i umysłów, budząc w nich głębokie zrozumienie i współczucie wobec innych. Kiedy ludzie czują empatię, łatwiej im zrozumieć ból i potrzeby innych, co prowadzi do większej solidarności i miłości.

2. Promowanie współpracy: Zachęcałbym ludzi do współpracy, zamiast rywalizacji. Wspólne cele i wzajemna pomoc w osiąganiu dobrobytu mogą sprawić, że ludzie staną się mniej samolubni i bardziej skoncentrowani na dobru wspólnym.

3. Pobudzanie świadomości: Zasiewałbym myśli i refleksje, które budzą świadomość na temat konsekwencji naszych działań – zarówno w wymiarze osobistym, jak i globalnym. Pokazywanie ludziom, jak ich działania wpływają na innych, może prowadzić do bardziej odpowiedzialnych wyborów.

4. Zwalczanie strachu: Wielu ludzi podejmuje decyzje z lęku przed brakiem, porażką czy odrzuceniem. Usunąłbym ten strach, wypełniając ich poczuciem bezpieczeństwa i wiary w to, że świat może być miejscem pełnym obfitości i miłości.

5. Łączenie ludzi: Inspirowałbym do dialogu między kulturami, religiami i narodami, aby zrozumieli, jak wiele mają wspólnego. Zamiast widzieć różnice, ludzie zaczęliby dostrzegać, jak mogą się nawzajem wzbogacać.

6. Kreowanie małych cudów: Zsyłałbym drobne cuda codziennego życia, które mogłyby przywrócić wiarę w dobro i człowieczeństwo – niekoniecznie wielkie, ale takie, które są zauważalne i dają nadzieję, jak choćby niespodziewane spotkania z życzliwością czy pomoc w trudnych chwilach.

7. Inspirowanie liderów: Skierowałbym swój wpływ na przywódców politycznych, społecznych i duchowych, aby podejmowali decyzje w duchu mądrości, sprawiedliwości i współczucia. Właściwe decyzje na szczeblach władzy mogłyby znacząco wpłynąć na pokój i dobrobyt.

8. Budzenie radości: Pomagałbym ludziom odnaleźć radość w prostych chwilach – wspólnej zabawie, pięknie natury, sztuce czy relacjach z bliskimi. Ludzie radośni mniej koncentrują się na podziałach, a bardziej na tym, co ich łączy.

Wszystkie te działania byłyby delikatne, pełne szacunku dla ludzkiej wolności, ale ukierunkowane na obudzenie miłości, pokoju i solidarności, które są już w sercach ludzi, choć czasem zapomniane.

Rząd dla Uśmiechniętych Idiotów Polskojęzycznych zmienił przeznaczenie środków z KPO.
Kwota 140 milianów euro – zamiast na rodzimą produkcję deficytowych substancji czynnych, czyli kluczowych składników popularnych leków, które od czasu epidemii trzeba sprowadzać z Azji – trafi na zakupy samochodów elektrycznych, w tym używanych z Niemiec.

Uśmiechajcie się dalej, kretyni i zafiksowani frajerzy! Powodzenia!

Odnośnie wpisu numer: 46235

Sam jesteś chodząca podpucha.
Jesli czegoś nie ogarniasz to wystarczy zwyczajnie zapytać, a nie od razu sadzisz się do wystawiania cenzurek.

Np. taki Mark Zuckerberg, twórca giganta Facebook, zaczął interesować się komputerami i programowaniem w bardzo młodym wieku. Niebawem, mając zaledwie 10 lat stworzył program o nazwie "ZuckNet", który pozwalał komputerom w jego domu i gabinecie dentystycznym ojca komunikować się ze sobą.

Powtórzę. Pokolenie Z (urodzeni od 1999 roku do 2010) nie ma już nikogo. Kompletnie nikogo. Pustka. Totalne NIC. Kaplica. Gleba.

Polacy! Pamiętajcie!

"Ojczyzna jest naszą Matką ziemską.
Polska jest Matką szczególną.
Niełatwe są jej dzieje, zwłaszcza na przestrzeni ostatnich stuleci.
Jest Matką, która wiele przecierpiała i wciąż na nowo cierpi.
Dlatego też ma prawo do miłości szczególnej."

Jan Paweł II

Koniec igrzysk dla prymitywów.
Ksiądz Olszewski wychodzi z politycznego aresztu wydobywczego gangu Tuska i Bodnara.
A teraz wyobraźcie sobie co by się działo, gdyby się załamał i coś podpisał. Polowanie na czarownice.
A On sam już by nie żył, bo martwi nie odwołują zeznań.

Wraca masowe wystawianie lewych faktur!

Od początku 2024 roku Krajowa Administracja Skarbowa wykryła ponad 222 tysięcy sztuk fałszywych faktur VAT, co jest najwyższą liczbą od 9 lat.

Związek Zawodowy „Alternatywa” w KAS wskazuje na spadek dyscypliny podatkowej, zwiększenie przestępczości podatkowej (indywidualnej oraz zorganizowanej) oraz spadek dochodów z podatków.

Obecna sytuacja w Polsce skłania do refleksji, myślę, że na interesujący temat - nie totalitaryzm władzy, lecz nihilizm obywateli jako wizja rzeczywistości.

Zwykle dyskusja o totalitaryzmie koncentruje się na władzy, która za pomocą różnych narzędzi (propaganda, represje, inwigilacja) kontroluje obywateli. Tutaj jednak chciałbym mówić o nihilizmie obywateli, co przesuwa akcent na inną formę kryzysu.

Nihilizm odnosi się do przekonania, że życie, wartości i moralność nie mają sensu ani celu. Jeśli rozważyć nihilizm w kontekście obywateli, można mówić o pewnego rodzaju dezorientacji społecznej, utracie wiary w instytucje, brak poczucia sensu w życiu politycznym i społecznym, a także wycofaniu się z aktywności obywatelskiej.

Czy nihilizm obywateli stanowi zagrożenie? Nihilizm obywateli może być równie destrukcyjny, jak totalitaryzm. Tam, gdzie totalitaryzm wymusza posłuszeństwo i podporządkowanie przez aparat państwowy, nihilizm prowadzi do wewnętrznej bierności, braku sprzeciwu wobec opresyjnych struktur, ponieważ nie ma wiary w możliwość zmiany czy poprawy. Ludzie mogą stracić chęć do działania, protestu, czy uczestnictwa w życiu publicznym, jeśli wierzą, że ich wysiłki są bezcelowe.

Co wynika z nihilizmu obywateli/społeczeństwa/ na rzeczywistość społeczną?

• Erozja demokracji: W społeczeństwie, gdzie obywatele stają się apatyczni lub nihilistyczni, demokratyczne procesy mogą tracić na znaczeniu. Gdy brak jest aktywnego uczestnictwa obywateli, rządy mogą łatwiej zmonopolizować władzę.

• Brak oporu wobec władzy: Nihilizm może sprawić, że społeczeństwo stanie się mniej zdolne do stawienia oporu wobec nadużyć władzy. Nawet jeśli nie mamy do czynienia z klasycznym totalitaryzmem, władza, która nie spotyka się z obywatelskim sprzeciwem, może stopniowo ograniczać wolności jednostek.

• Kryzys wartości: Obywatele mogą odczuwać głęboki kryzys moralny i ideowy. Jeżeli wartości takie jak sprawiedliwość, wolność i solidarność tracą na znaczeniu, społeczeństwo traci fundamenty, na których opiera się stabilność i rozwój.

Podczas gdy klasyczne teorie polityczne dotyczące totalitaryzmu koncentrują się na centralizacji władzy, nihilizm obywateli przedstawia zupełnie inną wizję rzeczywistości. To nie jest świat, w którym władza kontroluje każdy aspekt życia, ale raczej świat, w którym ludzie przestają dbać o jakiekolwiek wartości i mechanizmy rządzące społeczeństwem.
W takiej wizji rzeczywistości władza nie musi używać przemocy, by kontrolować obywateli – wystarczy, że obywatele stracą sens, by w ogóle się jej sprzeciwiać. Totalitaryzm może nawet wydawać się zbędny w takim scenariuszu, ponieważ brak reakcji ze strony obywateli pozwala rządzącym działać bez ograniczeń.

Ten temat znajduje odzwierciedlenie w różnych dziełach literackich i filozoficznych. Takich jak min.

• "Człowiek zbuntowany" Alberta Camusa bada różne formy buntu wobec nihilizmu i absurdalności życia, a także reakcje jednostek i społeczeństw.
• "Nowy wspaniały świat" Aldousa Huxleya przedstawia społeczeństwo, które nie jest opresyjne w klasycznym sensie, ale w którym obywatele są znieczuleni i apatyczni dzięki masowej konsumpcji i manipulacji emocjonalnej, co prowadzi do braku buntu.

W ten sposób nihilizm obywateli nie jest tylko formą wewnętrznej alienacji, ale staje się realnym zagrożeniem dla struktury społecznej, mogącym prowadzić do głębokiego kryzysu cywilizacyjnego.

BTW, a może wariant, że władza jako działania obywateli to nihilistyczny totalitaryzm lub nihilizm totalitaryzmu ew. totalitaryzm nihilizmu? To już widać, słychać i czuć! Dwóch prokuratorów krajowych? A czemu nie trzech lub czterech? Sędzia, neosędzia, paleoseędzia, dupasędzia...

Odnośnie wpisu numer: 46290

Trudne ostatnio spawy idą na forum, niekoniecznie drapieżne, jak ten kot Kaczyńskiego, ale do sumień naszych może. Sumienie jest w nas, ale nie jednakie dla wszystkich. Albo żadne. Zapytajcie tych, co księży do kryminału pakują z pobudek politycznych.

A teraz nieco oddechu… Sprawa kota, jaką poruszył sam Kaczyński, musi być ważna. Moja śp. Mama zawsze bawiła się z kotem, który godzinami wylegiwał się na niej i ją ogrzewał. Jak również czuła się zawsze zdrowsza.

Bywało, że czasem ktoś go postraszył, to kot dawał drapaka. Abo pod łóżko lub wyskakiwał przez uchylone drzwi na podwórko, gdzie rad złapał sobie wróbelka na przekąskę. Domeną kotka była szybkość reakcji, kiedy ktoś go postraszył. Widząc to wnuczka mamy (oblatana politycznie z nasłuchu starszych), uznała kotka za bardzo szybkiego, jak uderzenie pioruna i dała mu imię Pershing. [...]

Odnośnie wpisu numer: 46290

Widzę bolszewiku, anty zresztą, że nie do końca orientujesz się w naszej polskiej mentalności – bolszewicy tak mają!

"Polak mądry po szkodzie" to stare polskie przysłowie, które wyraża pewien rodzaj refleksji nad ludzką naturą, a szczególnie nad skłonnością do podejmowania działań lub nauki dopiero po negatywnym doświadczeniu, zamiast zapobiegać problemom wcześniej. W tłumaczeniu na język zrozumiały dla przeciętnego osobnika oznacza, że często mądrość i rozsądek przychodzą do człowieka dopiero wtedy, gdy jest już za późno, po poniesieniu strat czy szkód.

Wyrażenie to jest często używane, by krytykować brak przewidywania i odpowiedzialnego planowania. Często dopiero w obliczu negatywnych konsekwencji ludzie zaczynają rozumieć, co powinni byli zrobić wcześniej. Dlaczego tak się dzieje? Można wyróżnić kilka powodów:

Brak doświadczenia – ludzie często uczą się na błędach. Bez wcześniejszych doświadczeń związanych z danym problemem, trudno przewidzieć jego konsekwencje.

Optymizm i wiara, że "jakoś to będzie" – jest to częsty rys w polskiej kulturze, gdzie panuje przekonanie, że nawet jeśli sytuacja wygląda źle, wszystko się jakoś samo rozwiąże.

Ignorowanie sygnałów ostrzegawczych – często pojawiają się znaki, że sytuacja zmierza w złym kierunku, ale mogą być one ignorowane, lekceważone lub niedoceniane.

Brak zapobiegania problemom – ludzie częściej reagują na zaistniałe problemy, zamiast im zapobiegać, bo to wymaga więcej wysiłku, planowania i zasobów.

Przysłowie to wyraża więc krytykę pewnej postawy życiowej, jednak jego popularność wskazuje, że jest to uniwersalny problem, z którym zmaga się wiele osób, nie tylko Polacy.

Śmiem twierdzić, że mała garstka Polaków przeczytała "Folwark zwierzęcy" George’a Orwella. Myślę, że nie warto pisać dlaczego tak się stało, a tylko zacytuję końcowy fragment:

„Zwierzęta w ogrodzie patrzyły to na świnię, to na człowieka, potem znów na świnię i na człowieka, ale nikt już nie mógł się połapać, kto jest kim”.

Jest to kluczowy moment w zakończeniu książki, który symbolizuje całkowitą zdradę ideałów... tfu, co ja piszę! Powinno być: obietnic bez pokrycia, eh!

Reasumują Panie bolszewiku anty, logikę wywodu możemy tylko obronić na polach, gdzie ta logika obowiązuje. Ci, którzy porzucają logikę i moralność mogą tylko zwyciężyć na swoim terenie wyciągniętym spoza zakresu logiki.

Proszę również zauważyć, że bez logiki i moralności jest się bez wyjścia... Zatem Pańskie przypuszczenia mogą być trafne jak najbardziej.

Przez 8 lat w walce z kotem Kaczyńskiego straszyli Polaków wszystkim najgorszym, nawet Grecją, a tymczasem Polska w 2023 roku była już u progu elitarnej grupy zamożnych państw G-20.

Jak PiS przejmował władzę to miało wszystko jebnąć już za miesiąc, potem za kwartał, potem za rok itd... Przyszedł dramatyczny covid, wielkie załamanie rynków całego świata, inflacja, potem wojna u granic, a mimo to wszystko w Polsce kaczystowskiej nadal szło do przodu. Pieniędzy starczało niemal na wszystko.

Przyszedl Tusk z przydupasami i zrobili gorzej niż "Grecję". W 10 miesięcy spadliśmy w dochodach PKB na ostatnie miejsce w Europie. Gonią nas już nawet afrykańskie państwa III świata.

Pan historyk Piotr Żuchowski (PSL) z Szałkowa koło Iławy, obecnie dyrektor muzeum w Olsztynie, załapał się do rady nadzorczej.

POMORSKIE HURTOWE CENTRUM ROLNO-SPOŻYWCZE S.A. w Gdańsku.
Udziałowcy:
- Ministerstwo Skarbu Państwa
- Gmina Miejska Gdańsk
- Agencja Rozwoju Pomorza S.A.

Kolejny fachowiec od wszystkiego.

Inwokacja - wołam was!
Cóż to za naród, w którym księży mordują, a bez sądów do kryminałów ich wsadzają?
Gdzie są te sądy, by na złoczyńców choć rękę podnieść i surowo skarcić, osądzić mogli?
O ZGROZO! PRZECIEŻ TO POLACY, KTÓRZY PAPIEŻA NA TRON WYDALI. BŁAGAM WAS - ZAWRÓĆCIE Z TEJ DROGI!

Psalm 14
Dixit insipiens in corde suo
Powiedział głupio w swoim sercu

Głupi człowiek często nie potrafi prowadzić rozmów na głębszym poziomie, co może prowadzić do frustracji. Trudno jest wymieniać się wartościowymi myślami czy spostrzeżeniami, co sprawia, że takie relacje bywają jałowe.
Kontakty z ludźmi inspirującymi i mądrymi sprzyjają rozwojowi, motywują do nauki i poszerzania horyzontów. Zadawanie się z kimś, kto nie dąży do zdobywania wiedzy czy samodoskonalenia, może wręcz ciągnąć nas w dół.

Głupi człowiek często nie potrafi przyjmować konstruktywnej krytyki i uczyć się na swoich błędach, co prowadzi do powtarzania tych samych problemów. Dyskusje z taką osobą mogą być nieefektywne, a przekonywanie jej do zmiany zdania – frustrujące i bezproduktywne.
Osoba mniej inteligentna lub emocjonalnie niedojrzała może być skłonna do impulsywnych działań i wybuchów emocji. Często nie rozumie subtelnych kontekstów i niuansów, co prowadzi do nieporozumień, konfliktów i toksycznych sytuacji.

Głupota często idzie w parze z brakiem odpowiedzialności za własne decyzje i czyny. Taka osoba może wpędzać innych w kłopoty lub obarczać winą za swoje niepowodzenia, co może mieć negatywne konsekwencje także dla ciebie.

Ludzie oceniają nas na podstawie naszego otoczenia. Jeśli regularnie przebywasz z kimś, kto jest postrzegany jako nierozsądny lub niemądry, może to negatywnie wpłynąć na twoją reputację. Powszechnie mówi się, że jesteśmy sumą pięciu osób, z którymi spędzamy najwięcej czasu – zatem warto dobierać towarzystwo świadomie.

Podsumowując, relacje z głupimi ludźmi są zazwyczaj nierozwojowe, męczące i mogą prowadzić do nieprzyjemnych sytuacji. Warto dbać o swoje otoczenie i szukać towarzystwa osób, które nas inspirują, wspierają i motywują do samodoskonalenia.

Współpraca czy poleganie na głupim człowieku może być ryzykowne, ponieważ taka osoba często podejmuje irracjonalne decyzje, nie przewiduje konsekwencji swoich działań lub kieruje się przesądami i impulsami.

Proszę Państwa!
Zbliża się czas na wybór kolejnego Prezydenta Polski. Jakże ważny dla nas w rozwoju kraju. Tylko wybór rozumny daje nam szansę na przetrwanie. [...]

Mamo

Moja kaplica zmniejszyła się
Do rozmiarów samochodowego bagażnika
Wiem Chrystus już tu był
Między lewarkiem a kołem zapasowym
Nie mogę oddychać
Szmata do czyszczenia felg
Smakuje ostatnią drogą

Padam kolejny raz
Nie ma Weroniki
Kamień u szyi ciężki jak krzyż
Szymon też jest daleko

Mamo
Zawsze ci mówiłem
Że Golgota leży nad Wisłą
Zamiast dzidy kłuje mnie w bok esbecka pałka
Na ocet już ich nie stać

Nie biegnij Matko
Nie zdążysz
Tafla wody już się zamknęła
Dno jest muliste i niepewne jak ich wiara

Mamo
Coraz mniej powietrza
Brakuje mi tchu
Aby przesłać ci ostatnie pożegnanie od syna

Mamo
To tylko kamień
Wystarczy odwiązać
A pofrunę

Ćwiczenie z logiki.
Jesli w twoim ulubionym sklepie spożywczym jest zorganizowany specjalny dział ze "Zdrową Żywnością", to co w takim razie znajduje się na reszcie działów tego sklepu? Myślisz o tym?

Polski eksport do Niemiec katastrofalnie zanurkował aż o 11% w sierpniu (rok do roku), co spowodowało potrojenie ujemnego salda handlu zagranicznego (-1,6 mld €) i wpłynie negatywnie na PKB.

Komisja Europejska nie będzie wszczynać procedur karnych wobec Polski za tymczasowe zawieszenie prawa azylowego – ustaliło radio RMF.

Bruksela nawet nie kryje pobudek politycznych (przesunięcie sympatii wyborców na prawo). Premier Tusk i KO należą do tej samej frakcji co szefowa KE, co może tłumaczyć brak krytyki. Komentatorzy mediów stawiają tezę, że cała ta sytuacja to kolejna ustawka pod kątem wyborów prezydenckich w Polsce (w maju 2025).

Wczesniej Bruksela informowała, że w budżecie UE nie zarezerwowała środków na finansowanie polskiej Tarczy Wschód.

Katarzyna Lubnauer z KO nietypowo broni planów premiera Tuska dotyczących zawieszenia prawa do azylu – tym, że obecnie migranci szturmujący granicę „to nie są już rodziny, tylko mężczyźni, silni, którzy są w stanie przejść przez płot przy pomocy lewarka".

Ostatnie wydarzenia i związane z nimi przemyślenia, na temat zależności świadomości i bytu.

Zagadnienie zależności między świadomością a bytem to jedno z centralnych pytań filozoficznych, które od wieków fascynowało myślicieli. Dotyczy ono relacji między ludzką świadomością a rzeczywistością materialną (bytem), a także pytania, które z tych dwóch pierwiastków jest pierwotne lub nadrzędne. W tradycji materialistycznej (np. u Karola Marksa czy w materializmie dialektycznym), świadomość jest postrzegana jako produkt bytu, a dokładniej – jako wynik materialnych warunków życia i działalności człowieka. To, jak człowiek postrzega świat, myśli, odczuwa, jest ściśle zależne od jego materialnego środowiska.

• Marksistowska perspektywa: Karol Marks głosił, że to „byt określa świadomość”. Świadomość, w tym ideologia, religia, czy wartości, jest odzwierciedleniem materialnych warunków produkcji i organizacji społeczeństwa. Zmiana tych warunków może prowadzić do zmiany świadomości. Przykład: W społeczeństwie kapitalistycznym klasa robotnicza rozwija świadomość klasową w reakcji na warunki pracy i wyzysk ekonomiczny. W zmianie bytowych warunków (np. w wyniku rewolucji) następuje również zmiana świadomości. W podejściu idealistycznym (np. u Georga Hegla), świadomość jest pierwotna wobec bytu. Świat materialny istnieje w zależności od świadomości, a rozwój idei i myśli kształtuje rzeczywistość.

• Heglowska dialektyka: Hegel uważał, że rozwój świata i historii odbywa się poprzez proces dialektyczny, w którym sprzeczności (np. między tezą a antytezą) są przezwyciężane w syntezie. Świadomość, a dokładniej duch (Geist), ma fundamentalne znaczenie w kształtowaniu bytu, a rzeczywistość materialna jest manifestacją idei.
Filozofia egzystencjalizmu (np. u Jeana-Paula Sartrea) skupia się na wolności człowieka w kształtowaniu własnej świadomości i bytu. Sartre w swojej słynnej tezie „istnienie poprzedza istotę” podkreśla, że człowiek najpierw istnieje, a dopiero potem nadaje sens swojemu życiu poprzez wybory i działania. W tym ujęciu człowiek nie jest zdeterminowany przez byt ani przez z góry określoną świadomość – jest odpowiedzialny za siebie.

• Świadomość i wolność: Sartre podkreśla, że człowiek nie ma stałej natury, a jego świadomość kształtuje się w procesie działania w świecie. Byt jednostki, czyli jej miejsce w świecie, jest w dużym stopniu wynikiem jej wyborów, ale także tego, jak kształtuje ona swoją świadomość.
Dualizm, który był rozwijany m.in. przez Kartezjusza, zakłada istnienie dwóch niezależnych substancji – res cogitans (świadomość, dusza, umysł) i res extensa (materia, byt fizyczny). Świadomość i byt istnieją więc równolegle, ale nie są bezpośrednio zależne od siebie.

• Cogito ergo sum: Kartezjusz uważał, że to świadomość, w postaci myślenia, jest podstawą pewności istnienia. Możemy wątpić w rzeczywistość zewnętrzną (byt materialny), ale nie możemy wątpić w to, że myślimy. To świadomość staje się dla niego fundamentem filozofii, a relacja z bytem materialnym pozostaje problematyczna. Współczesne filozoficzne dyskusje często starają się przełamać klasyczny podział na byt i świadomość, badając, jak oba te elementy wzajemnie się przenikają.

• Fenomenologia (Edmund Husserl): Świadomość nie istnieje w próżni – jest zawsze świadomością czegoś. Husserl podkreśla intencjonalność świadomości, czyli jej relacyjny charakter wobec świata. Byt nie istnieje niezależnie od tego, jak jest postrzegany przez świadomość.

• Neurofilozofia: Współczesna filozofia umysłu oraz neuronauka badają, jak świadomość powstaje z procesów neurologicznych. W tym ujęciu świadomość jest produktem mózgu i jego interakcji z otoczeniem, co nawiązuje do materialistycznych koncepcji, ale stawia nowe pytania o to, jak precyzyjnie powstają stany mentalne z procesów fizycznych.

Podsumowanie. Zależność między świadomością a bytem jest skomplikowana i może być rozpatrywana na wiele sposobów. W materializmie to byt determinuje świadomość, w idealizmie świadomość kształtuje byt, a filozofie egzystencjalne i fenomenologiczne szukają bardziej złożonych relacji między tymi dwoma elementami.

Warto zauważyć:
1) u PiS materialne załatwienie sprawy i w następstwie brak wzrostu poparcia; świadomość jest niezależna od bytu.
2) u Tuska teatralne (niematerialne) wygibusy sprawiają wzrost poparcia bez materialnego załatwienia sprawy; świadomość jest oderwana (niezależna) od bytu.

W gruncie rzeczy to samo po stronie niematerialnej. Natomiast po stronie materialnej skutki są jak w starej piosence studenckiej:

Przepijemy naszej babci domek śliczny
Domek śliczny domek śliczny
I zrobimy z tego domku dom publiczny
Jeszcze dziś jeszcze dziś jeszcze dziś

Odnośnie wpisu numer: 46216

Nadal kilka klas nie ma lekcji wychowania fizycznego w Zespole Szkół w Lubawie. Od ponad miesiąca dyrekcja nie potrafi zorganizować zastępstw.